-
1 hebeo
—, —, ēre [ hebes ]1) быть тупым ( ferrum hebet L)2) быть ленивым, вялым, слабым, неподвижным (hebet sanguis, sc. senis V; hebet ardor VF; quid hebetis? Aus) -
2 hebeo
I.Lit.:II.ferrum nunc hebet?
Liv. 23, 45, 9.—Trop., to be dull, sluggish, inactive, not lively:gelidus tardante senecta Sanguis hebet,
Verg. A. 5, 396:corpus hebet somno,
Val. Fl. 4, 41:stella hebet,
id. 5, 371:et jam Plias hebet,
Luc. 2, 722:ipsi hebent mira diversitate naturae, cum iidem homines sic ament inertiam et oderint quietem,
lounge about, Tac. G. 15:quid stolidi ad speciem notae novitatis hebetis?
are amazed, Aus. Epigr. 69:temporis adversi sic mihi sensus hebet,
Ov. Tr. 4, 1, 48:olim annis ille ardor hebet,
Val. Fl. 1, 53:hebent irae,
Stat. Th. 11, 386.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Русский